Kształcenie na odległość
25
03.2020
Witam Dzieci i Rodziców!
W związku z prowadzeniem kształcenia na odległość zapraszam do wspólnej zabawy i nauki. Podaję stronę internetową, na której znajdują się bezpłatne wersje elektroniczne naszych kart pracy
Cyklicznie na każdy tydzień będzie podawany nowy temat kompleksowy, temat dnia oraz ćwiczenia do wykonania.
W tym tygodniu realizujemy temat: WIOSENNE PRZEBUDZENIA.
Scenariusz do realizacji podstawy programowej z dziećmi przedszkolnymi – grupa A w dniu 25.03.2020r. - KOLORY WIOSNY
-
Słuchanie wiersza Bożeny Głodkowskiej „Wiosna i moda”. Rozwijanie mowy, pokazywanie oznak wiosny. (5-latki)
Pod koniec zimy wiosna
wyjęła żurnali stosik.
- W co mam się ubrać? – dumała
- co w tym sezonie się nosi?
Założyć sukienkę w kropki?
A może golf? No i spodnie?
Co wybrać, by być na czasie
i nie wyglądać niemodnie?
Torebkę wziąć czy koszyczek?
Na szyję apaszkę cienką,
na głowę – kapelusz z piorkiem
czy lepiej beret z antenką?
(W tym czasie... – Gdzież ta wiosna?
– pytali wszyscy wokoł.
– Zaspała? Zapomniała?
Nie będzie jej w tym roku?)
I przyszła w zielonych rajstopach,
w powiewnej złocistej sukience
i miała wianek z pierwiosnkow,
a w ręce trzymała kaczeńce.
Pachniała jak sklep z perfumami –
wszak była calutka w kwiatach,
sypała płatkami jak deszczem –
i tak już zostało do lata.
• Rozmowa na temat wiersza.
− Jaki problem miała wiosna?
− W co postanowiła się ubrać?
− Jak wyglądała?
• Wypowiadanie się dzieci na temat: Jakie kolory kojarzą się wam z wiosną? Dlaczego?
Jak wyglądałby świat, gdyby wszystko było zielone?
• Karty pracy, cz. 3, s. 52–53. (5 - latki)
Nazywanie oznak wiosny przedstawionych na zdjęciach (zając z młodymi, krokusy, lecące bociany, przebiśniegi, motyle cytrynki, kwitnące wierzba i leszczyna, kra, skowronek, czajka,deszcz). Słuchanie wiersza L. Łącz Już. Nauka wiersza fragmentami, metodą ze słuchu.Rysowanie po śladach rysunków motyli. Kolorowanie ich tak, aby przypominały motyla cytrynka.
2. Odkrywanie litery ł,Ł – (5 - latki)
• Karta pracy Nowe przygody Olka i Ady. Przygotowanie
do czytania, pisania, liczenia, s. 62. (5-latki)
• Opisywanie, co przedstawia obrazek.
• Określanie pierwszych głosek w słowie łodyga i nazwach rysunków.
• Rysowanie po śladach rysunków.
• Zaznaczenie liter ł, Ł w wyrazach.
Cebule i cebulki – zajęcia przyrodnicze inspirowane opowiadaniem Barbary Szelągowskiej Leniwa cebulka.(3, 4 - latki)
Dzieci powtarzają za R. krótką rymowankę, a następnie wypowiadają ją w rożnych pozycjach:
stojąc, leżąc, kucając.
Już skończyła nam się zima, teraz wiosna się zaczyna.
R. pyta dzieci, czy wiedzą, po czym można poznać, że skończyła się zima, a zaczęła się wiosna. Dzieci dzielą się posiadanymi wiadomościami. R. zaprasza je do wysłuchania opowiadania.
• Słuchanie opowiadania Barbary Szelągowskiej Leniwa cebulka.
Książka (s. 56–57)
Czytając utwór, R. prezentuje ilustracje do niego.
Powoli zbliżała się wiosna. Tak naprawdę chyba wcale jej się nie śpieszyło. Za oknem raz prószył śnieg, a raz kropił deszcz. Nic nie zapowiadało zmiany pogody, mimo że marzec powoli dobiegał końca. Pani poprosiła dzieci o przyniesienie do przedszkola plastikowych doniczek. Zaraz po śniadaniu grupa Olka wyruszyła do sklepu ogrodniczego i zakupiła cebulki.
– Proszę pani, co będziemy robić z tymi cebulkami? – zapytała zaciekawiona Kasia po powrocie ze sklepu.
– Kasiu, to właśnie na wiosnę co roku przyroda budzi się do życia. Jeżeli swoją cebulkę wsadzisz do doniczki z ziemią, po kilku dniach wykiełkuje z niej szczypiorek.
– Ale chyba trzeba będzie ją podlewać – dodał Olek.
– Zgadza się, Olku. Musimy także postawić nasze doniczki z cebulkami na parapecie najbardziej nasłonecznionego okna. Wszystkie rośliny potrzebują światła, inaczej nie urosną.
Czyli roślinom potrzebne są ziemia, woda i światło. Kto już posadził swoją cebulkę – tak jak pokazywałam – może ją podlać i postawić na parapecie. Myślę, że gdy wiosna zobaczy nasze roślinki, od razu zagości u nas na dobre.
– Moja na pewno wyrośnie pierwsza – przechwalał się Bartek.
– Nie. Ja swoją lepiej podlałem – zawołał Maciek.
– Ale moja była największa – dodał Olek.
Minęło kilka dni. Wszystkie dzieci sumiennie podlewały kiełkujące roślinki i je porównywały.
Olek bardzo się martwił, bo tylko jemu nie chciało nic wyrosnąć.
– Jakaś leniwa ta twoja cebulka – żartował z Olka Bartek. – Spójrz, jaka moja jest duża.
Olkowi zrobiło się bardzo przykro. Wszystkie doniczki zazieleniły się – z wyjątkiem jego.
Chłopiec patrzył z zazdrością na rosnące roślinki. Zasmucony, poszedł bawić się samochodami.
– Olek, chodź tu szybko – zawołała Kasia tuż przed obiadem. – Coś się zazieleniło w twojej
doniczce. To na pewno szczypiorek!
Wszystkie dzieci zaczęły z uwagą oglądać doniczkę chłopca.
– To naprawdę szczypiorek. Hura! Nareszcie! – zawołał uszczęśliwiony. – A już myślałem, że tylko ja nie będę miał czym przywitać wiosny.
– Widzicie, dzieci, warto było czekać – powiedziała pani. – W końcu nikt się tak nie cieszył jak Olek.
• Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania i ilustracji w książce.
Książka (s. 56–57)
R. zadaje pytania i polecenia.
− Co robiły dzieci z grupy Olka?
− Powiedzcie, co jest potrzebne do wzrostu roślin.
R. kontynuuje rozmowę. Pyta dzieci, co według nich oznacza powiedzenie Rosnąć jak szczypiorek na wiosnę. R. zastanawia się, czy dzieci dobrze zapamiętały kolejność czynności wykonywanych podczas sadzenia cebuli.
Dzieci mogą wykonać pracę plastyczną „Wiosenny obrazek” lub pokolorować obrazek konturowy o tematyce wiosennej.
Pozdrawiam
Leokadia Dolega
