Kształcenie na odległość
07
05.2020
Scenariusz do realizacji podstawy programowej z dziećmi przedszkolnymi – grupa A w dniu 07.05.2020r. – MIESZKAMY W EUROPIE
Zajęcia 1.
• Karta pracy, cz. 4, s. 34–35. Oglądanie mapy Europy. Słuchanie nazw państw europejskich – sąsiadów Polski. (Szarym kolorem zaznaczone zostały kontynenty Azji i Afryki) Kolorowanie flagi Polski. Określanie, w którą stronę są zwrócone. Oglądanie obrazków flag. Nazywanie samodzielnie lub z pomocą R. państw UE, do których one należą. Kolorowanie rysunków flag według wzoru. Oglądanie obrazków innych flag.
• Oglądanie globusa (jeżeli znajduje się w domu); wyjaśnienie czym jest i do czego służy; odczytywanie wspólnie z R. nazw kontynentów, jakie się na nim znajdują.
• Zabawa z globusem Wędrówka po świecie. Globus. Wprawianie globusa w ruch, zatrzymywanie go palcem przez dziecko, odczytywanie (samodzielnie lub z pomocą R.), w jakie miejsce dziecko dotarło.
Rozmowa o Europie oraz krajach należących do UE.
• Oglądanie mapy Europy. Zwrócenie uwagi na jej wielkość i kształt. Mapa Europy.
• Samodzielne lub z pomocą R. odczytywanie nazw państw europejskich.
• Poznawanie ciekawostek o wybranych krajach europejskich. Oglądanie charakterystycznych dla nich budowli, symboli, np.:
|
wieża Eiffla – Francja
|
krzywa Wieża – Piza
|
|
Koloseum – Włochy
|
Akropol – Grecja
|
|
wiatraki, tulipany – Holandia
|
torreador, corrida – Hiszpania
|
|
zegar Big Ben
|
królowa Elżbieta – Anglia  |
Wyjaśnienie skrótu UE; zapoznanie z nazwami państw należących do Unii Europejskiej. Omówienie flagi UE (symbol wszystkich państw należących do Unii Europejskiej, ma 12 gwiazdek, bo na początku należało do niej 12 państw).
• Oglądanie obrazka Syriusza – maskotki UE; Imię Syriusz pochodzi od najjaśniejszej gwiazdy na niebie. Niebieska, uśmiechnięta stonoga, w każdym kraju występuje ubrana w charakterystyczne dla niego elementy narodowe.
• Słuchanie hymnu UE – Ody do radości Ludwiga van Beethovena.
https://www.youtube.com/watch?v=uNy4CSPx4D8
https://europa.eu/european-union/about-eu/countries/member-countries_pl
https://eurotest.pl/home/57-polska-w-unii-europejskiej.html
https://www.youtube.com/watch?v=AkVUDHfOfvM
CZTEROLATKI
Zajęcia 1.
• Powtórzenie hymnu narodowego przez dziecko.
https://www.youtube.com/watch?v=uOEU0mLkBnU
Wyjaśnienie dziecku, dlaczego należy zachować powagę podczas słuchania hymnu. Przypomnienie tytułu hymnu: Mazurek Dąbrowskiego. Jeżeli dziecko nie wie, podać tytuł hymnu. Zachęcanie dziecka do wypowiedzi na temat: W jakich sytuacjach możemy usłyszeć hymn narodowy? Pojęcie hymnu powinno być już znane przez dziecko.
• Zwiedzamy Warszawę z Syrenką – zabawa dydaktyczna.
• R. wita dziecko w Warszawie, trzymając w ręce zdjęcie warszawskiej Syrenki i wypowiadając następujące słowa: W stolicy witamy, na wycieczkę zapraszamy.
• Wyjaśnienie pojęcia stolica. Zapoznanie z herbem Warszawy. Mapa Polski. R. wyjaśnia dziecku znaczenie słów: stolica, herb. Pokazuje Warszawę na mapie Polski. Zapoznaje z herbem Warszawy. Prosi, aby dziecko opisało jego wygląd.
Herb Warszawy to umieszczona na czerwonym polu postać kobiety z długim, rybim ogonem – Syrena. W lewej ręce trzyma tarczę, a w prawej ręce wzniesiony do góry miecz. Nad postacią Syreny znajduje się złota korona, która symbolizuje zwycięstwo. Syrena pilnuje bezpieczeństwa mieszkańców stolicy. Tarcza i miecz jej w tym pomagają.
• Słuchanie legendy o Syrence warszawskiej (opracowanie redakcyjne legendy Artura Oppmana Syrenka).( 3, 4 – latki)
Rozmawiali z sobą dwaj rybacy znad Wisły w owych zamierzchłych czasach, gdy na miejscu dzisiejszej Warszawy leżała niewielka rybacka osada, otoczona gęstymi lasami. – A widzieliście ją, tę Syrenę, Szymonie? – Widzieć nie widziałem, Mateuszu, ale słyszałem, jak śpiewa. – Jak tylko słoneczko ma się ku zachodowi i czerwienią pomaluje Wisełkę, zaraz jej piosenka się rozlega. – Warto by ją wypatrzeć, zobaczyć. – Jeśli nas ujrzy – umknie i skryje się w wodzie. – Najlepiej zapytać o to ojca Barnabę, pustelnika. To człowiek mądry i pobożny; on powie i nauczy, co czynić nam należy. Udali się do pustelnika Barnaby i opowiedzieli mu o Syrenich śpiewach, które słyszą wieczorami. Ojciec Barnaba zadumał się na długą chwilę, a obaj rybacy czekali w skupieniu, aż namyśli się, co poradzić.– Więc trzeba tak zrobić: w pełnię miesiąca wybierzemy się we trzech do źródełka; na ubrania przyczepimy gałęzi świeżo zerwanych, żeby Syrena człowieka nie poczuła, bo się nie pokaże; zaczaimy się przy samym źródle, a gdy wyjdzie i śpiewać zacznie, wtedy zarzucimy na nią sznur, zwiążemy i miłościwemu księciu na Czersku zawieziemy w darze. Niech ją na zamku trzyma i niech mu wyśpiewuje. Była piękna, pogodna noc. Ale w lesie nie wszyscy spali. Zza brzóz i wierzb stojących nad potokiem widać było trzy skulone postacie. Przycupnęły one wśród krzaków gęstych i patrzyły w wodę potoku, mieniącą się srebrzyście od blasków księżyca. Byli to dwaj rybacy, Szymon i Mateusz, i pustelnik, ojciec Barnaba. Nagle z wody wynurzyła się przecudna postać. Miała długie kruczoczarne włosy, szafirowe oczy. Przyglądającym się jej rybakom aż serca zamarły ze wzruszenia. Syrena chwilę trwała w milczeniu, zapatrzona w niebo i w gwiazdy – i oto w ciszy tej czarownej nocy zadźwięczał piękny śpiew. Wtem z krzaków, cicho, bez szelestu, wyskoczyły owe trzy postacie i rzuciły się na Syrenę. Rybacy z ojcem Barnabą skrępowali i wyciągnęli Syrenę z wody. Szamotała się nieszczęsna, ludzkim głosem ich prosiła o uwolnienie. Głos ten wzruszyć ich nie mógł, gdyż, wedle rady ojca Barnaby, uszy mieli woskiem szczelnie zatkane. – Zamkniemy Syrenę w oborze, a pilnować jej będzie pastuszek Staszek. Skoro świt zawieziemy ją do księcia. Staszek został sam na sam z Syreną, siadł naprzeciwko i tak, jak mu rozkazali, patrzył w nią bacznie i oczu z niej nie spuszczał. Nagle Syrena spojrzała na Staszka swymi czarodziejskimi oczami i zaśpiewała. Staszek był na wpół przytomny. Jak żyje, nie słyszał nic podobnego. Śpiew syreny grał na jego sercu tak, jak gra wiosna na sercu każdego człowieka. A Syrena nagle spojrzała wprost w oczy Staszka i rzekła: – Rozwiąż mnie! Nie zawahał się ani na chwilę. – Otwórz wrota i chodź za mną. Usłuchał. Otworzył wrota i czekał, co się stanie. Nie czekał długo. Syrena uniosła się ze słomy, na której leżała, i skacząc na swoim rybim ogonie, przeszła przez wrota i skierowała się w stronę Wisły. Szła i śpiewała. A Staszek, jak urzeczony, szedł za nią, szedł za nią, bez woli, bez myśli. A gdy już była tuż-tuż nad brzegiem Wisły, odwróciła się, spojrzała ku wiosce i zawołała na głos cały: – Śpiewałam wam, ludzie prości, ludzie serca cichego i dobrego, ale na rozkaz śpiewać nie chcę i nie będę. Wolę skryć się na wieki w falach wiślanych, wolę zniknąć sprzed waszych oczu i tylko szumem rzeki do was przemawiać. A gdy przyjdą czasy ciężkie i twarde, czasy, o których nie śni się ani wam, ani dzieciom i wnukom dzieci waszych śnić się jeszcze nie będzie, wtedy, w lata krzywdy i klęski, szum fal wiślanych śpiewać będzie potomkom waszym o nadziei, o sile, o zwycięstwie. Tymczasem pędem od wioski lecą ku brzegowi obaj rybacy i pustelnik stary i krzyczą: – Nie puszczaj! A Syrena, chlup, do wody, a za nią w te pędy Staszek. I zniknął. Minęły lata i wieki. Na miejscu wioski powstało bogate i warowne miasto. A miasto to, później stolica, na pamiątkę dziwnej przygody z Syreną, wzięło ją za godło swoje, i godło to po dzień dzisiejszy widnieje na ratuszu Warszawy.
CZTEROLATKI
• Rozmowa kierowana na podstawie usłyszanej legendy. Zdjęcie warszawskiej Syrenki.
R. zadaje pytania:
− Jak wyglądała Syrenka?
− Dlaczego rybacy chcieli ją schwytać?
− Kto uwolnił Syrenkę?
− Co obiecała Syrenka warszawiakom?
• Zabawa ruchowo-dydaktyczna Wycieczka z Syrenką. Zdjęcia przedstawiające: autobus, Stare Miasto w Warszawie, Łazienki, Stadion Narodowy, tamburyn. R. mówi: Syrenka zaprasza Cię na wycieczkę po Warszawie. R. pokazuje zdjęcie autobusu. Dziecko udaje, że wsiada do autobusu, i przy dźwiękach tamburynu biega za R., wymawiając sylabę bip, bip, bip. Na przerwę w grze zatrzymuje się przy zdjęciu wskazanym przez R. R. opowiada dziecku o miejscach widocznych na zdjęciach.
Stare Miasto to najstarsza część Warszawy. Znajdują się tu piękne, kolorowe, stare kamienice. W czasie wojny Stare Miasto zostało całkowicie zburzone. Polacy jednak odbudowali je, starając się zachować dawny wygląd.
Łazienki Królewskie to bardzo duży park. Można tutaj zobaczyć piękne budowle, np. Pałac na Wyspie, i przespacerować się ścieżkami wśród drzew, krzewów i kwiatów.
Stadion Narodowy został zbudowany niedawno, na Mistrzostwa Europy w piłce nożnej. Znajduje się nad Wisłą. Krzesełka na stadionie mają kolor biało-czerwony.
• Karta pracy, cz. 2, nr 46. Dzieci: − łączą ze sobą połówki pocztówek przedstawiających ciekawe miejsca w stolicy Polski, nazywają je z pomocą osoby dorosłej, − rysują po śladach rysunków fal na rzece Wiśle.
Zajęcia 2.
Wykonanie pizzy (3, 4, 5 – latki).
• Zabawa Powitanie po włosku. R. wita dziecko w języku włoskim, mówiąc: Buongiorno (czyt. bondżorno) – dzień dobry, dziecko odpowiada. R. wyjaśnia, co to znaczy i w jakim języku tak brzmi powitanie.
• Rozmowa na temat Włoch. R. pokazuje Włochy na mapie Europy. Opowiada kilka ciekawostek o tym państwie. Włochy to państwo położone na Półwyspie Apenińskim. Swoim kształtem przypomina buta. Stolicą Włoch jest Rzym na terenie, którego znajduje się państwo kościelne – Watykan, w którym mieszka papież. Tradycyjne włoskie potrawy to spaghetti i pizza. Tradycyjny włoski taniec to tarantella neapolitańska ( nazwa pochodzi prawdopodobnie od miasta Taranto lub nazwy pająka – tarantuli, wg wierzeń ludowych taniec miał leczyć z jadowitego ukąszenia).
https://www.youtube.com/watch?v=CM-B_KL3PFI
Na należącej do Włoch wyspie Sycylii znajduje się wulkan Etna.
• Oglądanie folderów, ulotek, katalogów, albumów o Włoszech (dla chętnych dzieci).
• Zapoznanie dziecka z wyglądem flagi Włoch.
• Uczenie się wybranych słów (zwrotów) z języka włoskiego. R. uczy dziecko kilku podstawowych zwrotów w języku włoskim: buongiorno (czyt. bondżorno) – dzień dobry, arrivederci (czyt. airwederczi) – do widzenia, mi chiamo (czyt. mi kjamo) – nazywam się, si (czyt. sij) – tak, grazie (czyt. gracje) – dziękuję.
• Opowieść ruchowa Podróżuję po Włoszech. Nagranie muzyki relaksacyjnej. Dziecko naśladuje ruchem, gestem, mimiką treść opowiadania. Podróż rozpoczynasz samochodem. (Dziecko porusza się po pokoju, naśladując odgłos auta: brum, brum, brr, brr). A teraz czas na odpoczynek. Kładziesz się na miękkiej, zielonej trawie, słuchasz odgłosów ptaków, szumu lasu. (Dziecko słucha nagrania relaksacyjnej muzyki). W dalszą podróż wyruszasz rowerem. (Dziecko leży na plecach, naśladuje jazdę na rowerze). A teraz czas na piknik. Zjesz pyszne spaghetti. (Dziecko naśladuje wsysanie makaronu (ćwiczenia mięśni warg), gryzienie (ruchy okrężne żuchwy), oblizywanie ust po smacznym posiłku (ćwiczenia języka)). Pod koniec podróży odpoczniesz na plaży nad ciepłym Morzem Śródziemnym. (Leży na plecach, naśladuje opalanie się, pływanie).
• Oglądanie przygotowanych produktów. Ser żółty starty na wiórki, szynka, sos pomidorowy, zrobiony i upieczony wcześniej przez rodzica spód do pizzy, cukinia, zielona pietruszka, pokrojone pomidory. Dziecko ogląda przygotowane produkty. Nazywa je. Dzieli nazwy na sylaby.
• Wykonanie pizzy. Dziecko dostaje na talerzu upieczony spód do pizzy. Smaruje go przygotowanym sosem pomidorowym, kładzie wybrane przez siebie dodatki. Porządkowanie miejsca pracy. Rodzic zapieka pizzę. Degustacja pizzy.
Pozdrawiam Agnieszka Śliwińska - Gabryś
