Kształcenie na odległość

  • Drukuj zawartość bieżącej strony
  • Zapisz tekst bieżącej strony do PDF

12
05.2020

Scenariusz do realizacji podstawy programowej z dziećmi przedszkolnymi – grupa A w dniu 12.05.2020r. – MOTYLE I KWIATY

PIĘCIOLATKI

Zajęcia 1.

Karta pracy cz. 4, s. 39. Nazywanie zwierząt przedstawionych na zdjęciach. Otaczanie pętlą owadów. Dokańczanie rysunku motyla według wzoru.
Ćwiczenia w liczeniu Liczymy żabki. Bębenek, szarfy niebieskie lub zielone, dla dziecka: sylwety żab, klocki. R. układa przed dzieckiem szarfy niebieskie lub zielone – symbolizujące stawy. Dziecko wkłada do nich taką liczbę sylwet żab, która odpowiada liczbie uderzeń R. w bębenek. Przelicza sylwety żab w poszczególnych stawach; układa pod nimi odpowiednią liczbę klocków równą liczbie żab w stawie.
Utrwalanie refrenu piosenki Wiosna na łące. Nauka zwrotek piosenki. Próby wspólnego nucenia melodii. https://www.youtube.com/watch?v=814z9Tpphkw

Zabawy z sześcianem.
• Przypomnienie cech kwadratu. R. mówi:
− Nakreśl w powietrzu kształt kwadratu.
− Jakie są boki kwadratu?
• Zapoznanie z sześcianem. Kilka sześcianów różniących się wielkością. R. prezentuje dziecku kilka sześcianów różniących się wielkością. Nazywa figury. Dz. je ogląda. Liczy ściany. Określa ich kształt – kwadrat. Układa figury według wzrastającej wielkości, a potem – według malejącej.
Karta pracy, cz. 4, s. 40. Oglądanie sześcianów. Określanie różnic i podobieństw między nimi. Oglądanie rozłożonego sześcianu – jego siatki. Liczenie kwadratów. Rysowanie na każdej ścianie innego owada. Oglądanie obrazków sześcianu w różnym położeniu.
• Zabawy z sześcianem – kostką.
− Dziecko rzuca kostką i wykonuje tyle czynności podanych przez R., ile oczek wyrzucono na kostce. Czynności: podskoki, skłony, przysiady, okrzyki…
− Dziecko rzuca kostką i podaje liczbę większą (lub mniejszą) o jeden w stosunku do liczby oczek wyrzuconych na kostce. Na zakończenie dz. przypomina kształt jakiej bryły ma kostka.

Zajęcia 2.

Ćwiczenia gimnastyczne –dla dziecka: paski kolorowej bibuły.
Tańczące bibułki – przy nagraniu dowolnej muzyki dziecko swobodnie tańczy i porusza paskami bibułki trzymanymi najpierw w prawej, a potem w lewej ręce. Podczas przerwy w grze przykuca i układa z bibułki dowolne kształty na podłodze.
Po kole – na podłodze układa koła z bibułki i skacze dookoła nich obunóż, w jedną i w drugą stronę. • Powitania bibułką – dotyka bibułką różnych części ciała wymienianych przez rodzica.
Jak najwyżej – wyrzuca bibułkę do góry, obserwuje jej opadanie i łapie ją tuż nad podłogą.
Sprytne palce – chwyta palcami stopy bibułkę leżącą na podłodze i podaje ją sobie do rąk.
Rysujemy ósemkę – dziecko przekłada bibułkę z ręki do ręki na kształt ósemki pomiędzy rozstawionymi nogami.
Lustro – rodzic jest lustrem, które odbija ruchy dziecka, naśladując je.
Wiatr i wiaterek – dziecko dmucha na paski bibuły z większym i z mniejszym natężeniem.
Latające owady – dz. zgniata bibułkę w kulkę, rzuca przed siebie i podąża jej śladem.
Na koniec wrzuca kulkę do obręczy, którą przygotował rodzic.
Marsz z muzyką – rytmicznie maszeruje dookoła sali przy nagraniu marszowej melodii. Podczas przerwy w grze przykuca i wyskakuje w górę.
Ćwiczenia w określaniu wartości logicznej zdań. Dla dziecka szyfonowa chustka. R. wypowiada zdania. Jeżeli dziecko uzna, że zdanie jest prawdziwe, porusza chustką nad głową. Jeżeli sądzi, że nie jest prawdziwe – siedzi bez ruchu.
Czy to prawda, czy to fałsz? Gdy odgadniesz, sygnał dasz.
− Konik polny w wodzie gra.
− Żaba dwie głowy ma.
− Biedroneczki są w kropeczki.
− Motyle mają ciepłe czapeczki.
− Stokrotka jest czerwona.
− Ważka jest większa niż wrona…
Zabawa z elementem dramyJestem… Obrazki przedstawiające mieszkańców łąki (motyla, pszczołę, bociana, żabę, konika polnego). Dziecko losuje obrazek przedstawiający mieszkańca łąki (motyla, pszczołę, bociana, żabę, konika polnego). Za pomocą ruchów i głosu przedstawia go, nie pokazując obrazka. R. odgaduje, jakie zwierzę przedstawia obrazek.
Karta pracy, cz. 4, s. 41. Rysowanie szlaczków po śladach, a potem – samodzielnie. Rysowanie motyla po śladach. Kolorowanie rysunku. Rysowanie po śladzie drogi motyla do stokrotki.

CZTEROLATKI

Zajęcia 1.
Słuchanie opowiadania Ewy Stadmüller Smok łąkowy wielogłowy. Książka (s. 70–71) dla dziecka.
– O czym wam poczytać? – zapytała mama, rozsiadając się wygodnie w fotelu ustawionym między łóżkami dzieci. – O Kubusiu Puchatku – zdecydowała natychmiast Ada. – Jak zaprosił Prosiaczka na piknik… – Piknik! – wykrzyknął Olek. – Zupełnie zapomniałem! Jutro jedziemy na piknik i pani prosiła, żeby każdy miał w plecaczku coś dobrego, czym mógłby poczęstować innych. – Masz szczęście, że wczoraj upiekłam ciasteczka – uspokoiła go mama – zapakujemy je do plastikowego pudełka, dorzucimy torebkę suszonych owoców i będziesz miał się czym dzielić. A dokąd się wybieracie? – Na łąkę. Pani powiedziała, że pojedziemy autobusem do ostatniego przystanku i kawałek przejdziemy piechotą. – I bardzo dobrze – ucieszyła się mama. – Trochę ruchu wam się przyda. Jazdą autobusem najbardziej zachwycony był Oskar, którego rodzice codziennie przywozili do przedszkola samochodem. Przez całą drogę gadał, śpiewał, wygłupiał się z kolegami i podjadał smakołyki, które mama spakowała mu do plecaczka. – Dalej pójdziemy na piechotę – oświadczyła pani, gdy wysiedli na ostatnim przystanku. – Abyśmy się nie nudzili, proponuję marsz w rytmie naszych przedszkolnych przebojów. Trzy, cztery – zaczynamy: Gdzie strumyk płynie z wolna, rozsiewa zioła maj... Olek nawet nie przypuszczał, jak bardzo takie wspólne śpiewanie pomaga wędrować. Nawet się nie obejrzeli, a już byli na miejscu. – Jak tu ślicznie… – westchnęła Zuzia. Faktycznie, rozgrzana słońcem łąka pachniała cudnie, słoneczko przyświecało, pszczoły bzyczały… Pani rozłożyła na trawie wielki koc, a na nim obrus w kratkę i papierowe talerze. – Proponuję, abyśmy wyjęli z plecaczków wszystkie smakołyki, a potem częstowali się tym, na co kto ma ochotę. Z początku niektórzy ociągali się trochę, ale kiedy Zosia poukładała na talerzach drożdżówki z makiem, Bartek orzechowe chrupki, a Zuzia pachnące jabłuszka, wszyscy po kolei opróżnili plecaczki.
– Ciekawe, że na świeżym powietrzu wszystko smakuje lepiej – pomyślał Olek, pałaszując z apetytem zwykłe słone paluszki przyniesione przez Madzię. – A teraz możecie się pobawić – oznajmiła pani, gdy na trawie nie pozostał już żaden ślad po tygryskowej uczcie. Kasia z Oliwką natychmiast pobiegły zbierać kwiatki, z których postanowiły upleść sobie wianki. Ania, Malwina i Dominika bawiły się w zgadywanki. Konrad z Bartkiem napompowali piłkę plażową i zaczęli grać, a Olek, Adaś i Kuba położyli się na kocu i obserwowali wędrujące po niebie obłoki. – Patrzcie, ten duży wygląda jak motyl – skojarzyło się Adasiowi. – A ten mniejszy jak zając – zauważył Kuba. – O, jak mu się wydłużyły uszy… Trzeci obłoczek nie przypominał kształtem żadnego zwierzaka. – Ani to żaba, ani ślimak – mruczał pod nosem Olek. – Już wiem! – wykrzyknął nagle. – To jest SMOK, KTÓREGO NIE WIDAĆ, bardzo groźny i podstępny. Skrada się po cichutku, a jego obecność zdradzają lekko poruszające się trawy. Ledwo wypowiedział te słowa, łąka zafalowała gwałtownie. – Ratunku! – wrzasnął Adaś, zrywając się na równe nogi, a Kuba, na wszelki wypadek, schował się za Olka. – Spokojnie, to tylko wiatr… – próbowała uspokoić chłopców pani. – Na… na pewno? – wyjąkał ciężko przestraszony Adaś. – Oczywiście! – usłyszał. – A ja wcale nie byłbym tego taki pewny – szepnął do Kuby Olek, nie spuszczając oczu z rozkołysanych traw.
• Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania i ilustracji w książce. Książka (s. 70–71) dla dziecka. R. zadaje pytania:
− Co można robić podczas pobytu na łące?
− Jakie zwierzęta można spotkać na łące?
Karty pracy, cz. 2, nr 48–49. Dzieci: − oglądają obrazek; mówią, co dzieje się na łące w maju, − łączą fragmenty obrazka znajdujące się na dole karty z ich miejscami na obrazku, − nazywają zwierzęta na obrazkach i dzielą ich nazwy rytmicznie (na sylaby).

Zajęcia 2.(Trzy i czterolatki)
Ćwiczenia oddechowe. Na środku stolika znajduje się staw wycięty z brystolu, przyklejony do niego taśmą dwustronną. Dziecko ma przed sobą wycięte z zielonego papieru szablony żabek. Stara się je przenieść do stawu za pomocą słomki.
Ćwiczenie rozwijające słuch – Czyj to głos? R.  naśladuje głos dowolnie wybranego zwierzątka mieszkającego na łące (pszczoły, ptaka, żaby, bociana). Dziecko odgaduje jego nazwę.

Karta pracy, cz. 2, nr 50. Dziecko: − rysuje po śladzie rysunku ślimaka, koloruje rysunek, − nazywa zwierzęta przedstawione na zdjęciach, naśladuje ich ruchy.

TRZYLATKI

W ykonaj z pomocą rodzica - motylka, wykorzystując rolkę po papierze toaletowym. Pochwal się wykonaną pracą.

Ps. Pięcio i czterolatki też mogą wykonać taką pracę

Pozdrawiam Agnieszka Śliwińska - Gabryś