Kształcenie na odległość

  • Drukuj zawartość bieżącej strony
  • Zapisz tekst bieżącej strony do PDF

13
05.2020

Scenariusz do realizacji podstawy programowej z dziećmi przedszkolnymi – grupa A w dniu 13.05.2020 r. - WIOSNA NA ŁĄCE

 

 

1. Zabawy przy piosence Wiosna na łące. (3, 4, 5-latki)

Ćwiczenia rozwijające aparat ruchu w rytmie akompaniamentu na dowolnym instrumencie.

Dziecko maszeruje po okręgu koła, biega na palcach, przeskakuje z nogi na nogę, wykonuje skoki obunóż; podczas przerwy w muzyce: robi skok w przód, dwa kroki w tył; skok w przód, skok w tył, obrót wokół siebie.

 

Utrwalanie uproszczonych kroków walca z wykorzystaniem akompaniamentu. Np.

https://www.youtube.com/watch?v=z2KVnXjnlqM

 

Utrwalenie piosenki Wiosna na łące.

https://www.youtube.com/watch?v=814z9Tpphkw

 

Zabawa Na wiosennej łące.

Dziecko wspólnie z R. próbują naśladować ruchy zwierząt i roślin żyjących na wiosennej łące (np. stokrotki – stanie ze złączonymi nogami, prosto, z głową wyciągniętą do góry, z rozłożonymi rękami…). Potem razem przedstawiają wiosenną łąkę, wcielając się w wybrane zwierzęta i rośliny.

 

Układanie dialogów wspólnie z Rodzicem między biedronką i ślimakiem, stokrotką i motylem.

Obrazki/zdjęcia zwierząt, uczestników dialogów.

 

Słuchanie nagrania z odgłosami dochodzącymi z łąki.

https://www.youtube.com/watch?v=IoC7WCfx6Z0

 

R. włącza nagranie odgłosów dochodzących z łąki. Pyta, gdzie można usłyszeć podobne odgłosy. Jeśli dziecko mają trudność z udzieleniem odpowiedzi, mówi zagadkę (Iwony Fabiszewskiej):

Wiosną kolorowa, pełno kwiatów wkoło.

Wiele tu owadów, wszystkim jest wesoło.

Trawa się zieleni, pszczoła nektar spija.

Dzieci grają w piłkę, czas tu szybko mija. (łąka)

Zachęca do zabawy w wiosenny koncert na łące. R. włącza ponownie nagranie odgłosów dochodzących z łąki, a dziecko dołącza się i wydaje odgłosy podobne do tych, które słyszy.

 

Zabawa ruchowa orientacyjno-porządkowa Wiosenna pogoda.

Dziecko spaceruje po dywanie. Na hasło Burza zatrzymuje się, klaszcząc nad głową i równocześnie mówiąc: bum, bum, bum. Ponownie spaceruje, na hasło Lekki wiatr – dziecko podskakuje z nogi na nogę. Ponowny marsz, na hasło Słońce – unosi ręce w górę, porusza nimi w nadgarstkach.

 

2. Wykonanie biedronek.

Rozmowa na temat budowy biedronki.(3, 4, 5-latki)

Duże zdjęcie/obrazek biedronki.

R. na zdjęciu/ilustracji pokazuje części ciała biedronki, nazywa je (pancerz, pod nim skrzydła, głowa, oczy, aparat gębowy, nogi, czułki).

Biedronki należą do rodziny chrząszczy. Przechodzą przez stadia przeobrażenia (jak np. motyl). W Polsce najczęściej spotykanymi gatunkami biedronek są dwukropki i siedmiokropki, co oznacza, że liczba kropek nie wskazuje na wiek, tylko na gatunek. Biedronki są pożyteczne, bo zjadają mszyce – szkodniki roślin.

 

Zapoznanie ze sposobem wykonania prac. (5-latki)

Dla dziecka: patyczek, nici (grube), narysowane wzory biedronki na czarnym i czerwonym kartonie, nożyczki, klej.

Przymocowanie półmetrowej nitki do patyka.

Wycinanie wzorów.

Składanie czerwonego krążka na pół, rozprostowanie go, a następnie rozcięcie wzdłuż linii zgięcia.

Naklejanie na czarny korpus biedronki dwóch czerwonych skrzydełek.

Dorysowanie flamastrami (gdy klej przyschnie) kropek na skrzydełkach.

Przymocowanie nitki do biedronki.

 

Zabawy z biedronkąwykonaną przez dziecko.

Uczestnicy zabawy układają biedronki na podłodze w jednym szeregu. Na hasło Start dziecko zaczyna nawijać nitkę na patyk. Zwycięzcą zostaje osoba, która jako pierwsza doprowadzi swoją biedronkę do patyka.

 

Układanie z kół sylwety biedronki. Rysowanie na sylwecie odpowiedniej liczby kropek.

(3, 4-latki)

Dla dziecka: dwa czerwone koła (na skrzydła biedronki), jedno małe czarne koło (na głowę biedronki) i jedno większe czarne koło, na które naklejone będą skrzydła biedronki, czarna kredka, klej.

R. wręcza dziecku dwa czerwone koła i dwa czarne koła – większe i mniejsze. Przed dzieckiem układa czarną kredkę. Większe czerwone koła dziecko składa na pół. Układa i nakleja je na większym czarnym kole tak, aby utworzyły skrzydła biedronki. Małe, czarne kółko (głowę biedronki) dokleja od spodu do większego czarnego koła. R. pyta, czego brakuje biedronkom. Klaszcze w dłonie dwa razy. Dziecko rysuje na czerwonych skrzydłach dwie kropki. Następnie dziecko liczy, ile kropek ma biedronka. R. klaszcze trzy razy, a dziecko dorysowuje kropki na skrzydłach. Wynik każdego liczenia pokazuje na palcach. Przekłada sylwetę biedronki z kartki na krepinę – zieloną łąkę.

 

Układanie i rozwiązywanie zagadek o mieszkańcach łąki. (3, 4, 5-latki)

Zdjęcia przedstawiające mieszkańców łąki, np.: biedronkę, mrówkę, konika polnego, pszczoły, ślimaka.

Rodzic układa zagadkę, np. Jakie zwierzę nosi swój dom na plecach? Dziecko, które zna odpowiedź, wskazuje odpowiedni obrazek i podaje nazwę zwierzęcia. Następuje zmiana ról. W razie potrzeby R. pomaga dziecku lub samodzielnie układa zagadki.

 

Aktywne słuchanie muzyki Antonia Vivaldiego Cztery pory roku. Wiosna. (3, 4, 5-latki)

https://www.youtube.com/watch?v=Z_tk-AhlA1o

 

Duży zielony kawałek materiału, kolorowy papier, nożyczki.

Dziecko z pomocą Rodzica wycina różne kwiaty z kolorowego papieru i układa je na dużym zielonym kawałku materiału. Podczas zabawy wchodzi w role wiosennego wiatru, który pojawił się nad majową łąką. Dziecko chwyta kawałek materiału i unosi go w górę. Ilustruje muzykę następującym ruchem:

fragment wykonany głośno: dziecko porusza materiałem w taki sposób, aby kwiatki podskakiwały wysoko,

fragment wykonany cicho: dziecko delikatnie porusza materiałem, w taki sposób, aby kwiatki podskakiwały niezbyt wysoko,

powtórzenie czynności z punktu 1: dziecko wolno porusza się w prawą stronę,

powtórzenie czynności z punktu 2: dziecko porusza się w lewą stronę, kładzie materiał na podłodze. Improwizuje ruchy wiatru, biegając po dywanie zgodnie z charakterem muzyki; kładzie się na podłodze, jeszcze nieznacznie poruszając rękami i nogami, ale coraz wolniej, aż na koniec zabawy wiatr cichnie i dziecko zastyga bez ruchu.

 

Karta pracy, cz. 4, s. 42. (5-latki)

Liczenie pszczół. Łączenie pszczół z obrazkiem plastrów, do których lecą. Kończenie kolorowania plastrów miodu. Oglądanie zdjęć. Słuchanie nazw produktów, które otrzymujemy dzięki pszczołom. (Degustacja różnych miodów).

 

Karty pracy, cz. 2, nr 50–51. (4-latki)

Dziecko:

łączy w pary owady z kwiatami; mówi, czego jest więcej: owadów czy kwiatów,

naśladuje sposób poruszania się pszczoły, mrówki, konika polnego, dżdżownicy.

 

 

Pozdrawiam

Leokadia Dolega